W Misji św. Teresy od Dzieciątka Jezus istnieje szczególny sposób modlitwy osobistej, zwany „modlitwą w milczeniu”. Jest on związany z duchowością małej drogi św. Teresy, duchowością legionu małych dusz. Pewnego razu, podczas rekolekcji w zakonie Teresa zanotowała w swoim pamiętniku: „Te rekolekcje nie przyniosły mi żadnej radości, żadnej pociechy. Jednak czuję, że Jezus śpi w swojej małej łódeczce. Śpi na dnie mojej duszy. Ach! wiem doskonale, jak rzadko dusze dopuszczają do tego, by mógł w nich zasnąć spokojnie. Jezus jest tak zmęczony nieustannym dawaniem i pogonią za duszami, że chętnie korzysta z odpoczynku, jaki Mu ofiarowuję. Przebudzi się zapewne podczas wielkich rekolekcji w niebie i sprawi mi wtedy największą radość.”

Modlitwa w milczeniu jest miłosną, milczącą adoracją Jezusa, obecnego w naszej duszy. Kierujemy swój umysł do wnętrza duszy i uświadamiamy sobie obecność Boga w nas. Staramy się duchowo do Niego przytulić, bez zanoszenia próśb, dziękczynienia, bez jakichkolwiek słów. Przytulamy się do Pana Jezusa, jak św. Jan na ostatniej wieczerzy

Tak modlą się grupy Misji św. Teresy, zwłaszcza grupy dzieci, przez minutę, dwie minuty przed każdą katechezą i na jej koniec. Również zachęca się każdego Anioła Modlitwy, aby prywatnie, codziennie w domu wieczorem modlił się w milczeniu przez 10 minut lub dłużej, np. przed pacierzem.

Przebieg modlitwy (prowadzi animator w grupie):

– Znak Krzyża.

– Mówimy w myśli, w głębi naszego serca: kocham Cię Jezu i zostajemy w milczeniu przy Panu Jezusie. Jeżeli nas coś rozproszy, powtarzamy: kocham Cię Jezu i dalej trwamy w miłującej obecności Boga.

– (milczenie)

– Amen (głośno wypowiedziane kończy modlitwę).